Το Σπήλαιo Βλυχάδα Διρού είναι ένα από τα ωραιότερα σπήλαια και βρίσκεται στα δυτικά παράλια της Λακωνικής Χερσονήσου, στον Όρμο του Διρού. Κάτω από το λιτό τοπίο της Μάνης η φύση με ασύγκριτη τέχνη και υπομονή σμίλεψε ένα θαύμα πέρα από κάθε φαντασία, κατάλευκοι σταλακτίτες και σταλαγμίτες, εντυπωσιακές κουρτίνες και αστραφτεροί κρύσταλλοι στολίζουν κάθε γωνιά του, δημιουργώντας ένα απαράμιλλο θέαμα που κόβει την ανάσα!
Στην περιοχή υπάρχουν δύο σπήλαια, της Βλυχάδας και την Αλεπότρυπας. Η ύπαρξη του σπηλαίου Βλυχάδας ήταν γνωστή στους ντόπιους από το 1900 περίπου. Κανείς όμως δεν υποψιαζόταν το θαύμα που έκρυβε στο εσωτερικό του μέχρι το 1949, όταν οι ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρίας, Γιάννης και Άννα Πετροχείλου, άρχισαν να το εξερευνούν συστηματικά.
Έως το 1960 είχαν εξερευνηθεί και χαρτογραφηθεί 1.600 μέτρα. Από το 1987 η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας του ΥΠ.ΠΟ άρχισε την λεπτομερή μελέτη του Σπηλαίου και σε συνεργασία με διεθνή ομάδα σπηλαιοδυτών συνέχισε την εξερεύνηση και χαρτογράφηση του. Μέχρι σήμερα έχουν χαρτογραφεί 14.700 μέτρα διαδρομών. Το μεγαλύτερο τμήμα του Σπηλαίου βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια των υδάτων.
Το σπήλαιο άρχισε να σχηματίζεται πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες που σήμερα βρίσκονται κάτω από το νερό σχηματίστηκαν όταν η επιφάνεια της θάλασσας βρισκόταν πολύ χαμηλότερα από το σημερινό της επίπεδο. Έχουν βρεθεί σταλακτίτες σε βάθος 71 μέτρων. Το μέγιστο βάθος του Σπηλαίου έχει εντοπιστεί εκτός της τουριστικής διαδρομής και φτάνει τα 80 μέτρα.
Το νερό που εισχωρεί στις ρωγμές του ασβεστολιθικού πετρώματος και το διαλύει, δημιουργεί κυριολεκτικά σταγόνα σταγόνα, τον διάκοσμο του σπηλαίου. Το ίζημα του διαλυμένου ανθρακικού ασβεστίου σχηματίζει με πολύ αργούς ρυθμούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες.
Η φυσική είσοδος του σπηλαίου έχει διάμετρο μόλις μισού μέτρου και βρίσκεται πολύ κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας. Σε παλαιότερες εποχές το σπήλαιο είχε και άλλες εισόδους οι οποίες σταδιακά έκλεισαν.
Μέσα στο σπήλαιο έχουν βρεθεί απολιθωμένα οστά πάνθηρα, ύαινας, λιονταριού, ελαφιού, κουναβιού και το μεγαλύτερο κοίτασμα οστών ιπποπόταμων στην Ευρώπη. Κοντά στη φυσική του είσοδο έχουν βρεθεί κεραμικά που υποδηλώνουν την ανθρώπινη παρουσία.
Το νερό μέσα στο σπήλαιο είναι υφάλμυρο και έχει μεγάλη σκληρότητα. Η θερμοκρασία του είναι περίπου 14°C, ενώ αυτή του αέρα κυμαίνεται από 16 έως 19°C.
Η τουριστική διαδρομή έχει συνολικό μήκος 1.500 μέτρα από τα οποία τα πρώτα 1.200 είναι λιμναία και η περιήγησή τους διαρκεί περίπου 25 λεπτά.
Οι πόρτες του σπηλαίου άνοιξαν για πρώτη φορά για τους επισκέπτες το 1967, όταν ο Ε.Ο.Τ. ολοκλήρωσε τις εργασίες διευθέτησης που είχαν αρχίσει έξι χρόνια νωρίτερα.
Σημαντικά ανθρωπολογικά ευρήματα από τη νεολιθική εποχή, ανακαλύφθηκαν στο παρακείμενο σπήλαιο της Αλεπότρυπας. Πολλά από αυτά εκτίθενται στο μουσείο που βρίσκεται δίπλα στην είσοδο του σπηλαίου αυτού.
πηγή πληροφοριών: ιστοσελίδα σπηλαίων Διρού
